Feestelijk, hè? Van die gezellige kerstkransen die mensen rond deze tijd buiten hangen. Het staat zo gastvrij en ik word er altijd heel vrolijk van! Ook in de victoriaanse tijd maakte men graag versieringen in en om het huis; en groene takken waren zelfs al eeuwenlang een feestelijk gebruik. Vandaag laat ik jullie zien hoe je zelf thuis een victoriaanse kerstkrans maakt, met materiaal dat je zelf kunt verzamelen.
De kerstkrans is eigenlijk al eeuwenoud. Maar aangezien de victorianen Kerstmis steeds uitbundiger gingen vieren, nam ook de populariteit van de kerstkrans toe. Het leuke is dat je bijna alle materialen uit de natuur om je heen kunt halen – zelfs van de groenstrook. Zelf een krans maken hoeft dus helemaal niet duur te zijn; en exemplaren uit de winkel zijn dit vaak juist wel. En niet per sé mooier!
Wij gingen op een zonnige, droge dag met zijn vieren een wandelingetje maken om mooie materialen te verzamelen. Wat een heerlijke manier om in de kerstsfeer te komen! Daarna maakten we thuis een kopje thee, en gingen met muziek op de achtergrond aan de slag. Het maken van de kransen was ontzettend gezellig – en dat maakte voor mij dat de feestmaand echt begonnen was. Ik kan zo’n dagje samen knutselen echt aanbevelen!
Wat heb je nodig?
Je moet natuurlijk wel even weten welke attributen je kunt gebruiken – en waar je je groene takken mág verzamelen. Ik had de mazzel dat ik een terrein wist waar dat kon, en dat een familielid al eerder kerstkransen met natuurlijk materiaal had gemaakt. Het belangrijkste advies als je het park ingaat: Heb respect voor de natuur, en neem niet te veel mee. Overigens kwamen sommige takken die wij gebruikten ook gewoon bij familie uit de tuin. Het enige wat ik heb hoeven kopen voor mijn kransen waren appels, touw en lint.
Verder kun je in de frisse buitenlucht op zoek naar:
- Wilgentakken
- Takken van naaldbomen
- Klimop
- Denneappels
- Hulst (zowel de bladeren als de mooie rode besjes)
- Crabappels
- Elk ander groen / bruin / rood wat je mooi vindt!
Andere benodigdheden (optioneel):
- touw
- naald en draad
- lint
- ijzerdraad
De basis van een zelfgemaakte traditionele kerstkrans is jonge wilgentak. Deze heb je dus echt nodig als je het helemaal natuurlijk wilt doen, maar in geval van nood kun je ook een basis van ijzerdraad vlechten. Het is handig als de wilgentakken ongeveer een jaar oud zijn, dan zijn ze lekker soepel en kunnen ze niet makkelijk breken. Snijdt de takken wel pas op de dag dat je de kransen gaat maken, anders drogen ze uit, worden ze broos en breken ze juist wél snel. Uiteraard is het voor je andere geplukte groen en besjes ook het beste als je de kransen maakt op de dag van het plukken. Daarna hangt de krans toch buiten in de kou en blijft hij lang goed – bij ons hingen ze vorig jaar wel een maand.
En oh ja, nog een laatste tip: verzamel de takken en het groen als het droog is, en ook niet net geregend heeft. Dat valt niet mee na de afgelopen week, maar hopelijk komt er nog een droge periode aan.
Aan de slag!
Eerst vlecht je een cirkel van wilgentak. Dit hoeft helemaal niet zo precies; met wat groen eromheen kun je eventuele oneffenheden wegwerken. Bovendien mag een natuurlijke krans rustiek zijn, toch? Bind de basis eventueel wat steviger vast met wat touw.
Daarna pak je de grotere takken. Wij wonden eerst klimop om de wilg, en staken daarna dennetakken door de openingen in het vlechtwerk van de krans. Daarna begin je met het gedetailleerde werk: denneappels, bessen en katjes. Eventueel wikkel je nog een mooi lint om je krans heen. Als laatste naaide ik de appels erop.
De kransen kun je het beste aan een stevig touw ophangen. Als je veel wind verwacht op de plek waar hij komt te hangen, kun je hem ook vanaf beide zijkanten met touw bevestigen, zodat hij niet gaat slingeren. Dat heb ik vorig jaar ook gedaan en het werkte prima!
Vind je ze ook niet gezellig staan?
En na het knutselen is het dan typisch tijd voor… warme chocolademelk!
Een prachtige krans! Leuk om het zelf te maken. Ik heb nu een gekochte krans aan de deur hangen.
Dank je voor het compliment! Een gekochte krans is natuurlijk ook mooi! Maar voel je je misschien uitgedaagd voor volgend jaar? 😉
Prachtig! Ik maakte dit jaar een victoriaans geïnspireerde kerstslinger van restjes stof. Heel kleurrijk, en ik maakte het (met tussenpozen, want niet moeilijk wel tijdsintensief) met mijn jongste dochter van vijf. En ben het met je eens: knutselen is leuk, maar samen is het nog leuker!
Dat klinkt echt heel leuk zeg! Mag ik vragen wat je precies gedaan hebt? Ik ben stiekem erg benieuwd!
Ik vind het ook erg leuk dat je er zo de tijd voor hebt genomen met je dochtertje. Dat zal ze zich vast blijven herinneren.
Ik kan even de link niet meer vinden, maar ik heb gegoogled op Victorian Christmas oid en kwam op een hele leuke site. Wiens naam ik helaas weer vergeten ben, zucht. Maar principe is heel simpel: je neemt stevig touw, doet drie keer de lengte die je wilt voor je slinger en vouwt dit drie keer. Je hebt dan dus de lengte die je wilt en driedubbel touw. Het uiteinde bind je ergens aan vast (wij deden aan de armleuning van een stoel en konden op een stoel ernaast zitten om te knopen) Je neemt (veel!) restjes kleren en stoffen en knipt ze in stukjes van 12-15 cm bij 1.5-2,5 cm (komt niet heel precies). Leukste is natuurlijk in bij elkaar passende kerstkleurtjes. Wij hadden zelf niet heel veel restjes, maar heb bij de kringloop een kinderblousje, kussensloop en een hoeslaken erbij gekocht voor minimale investering. Zo hadden wij allemaal lintjes in effen wit, rood wit geblokt, twee kleuren effen rood en glanzend rood tule. Ik bedacht een soortemet van patroon en toen was het gewoon een kwestie van knopen. Bij de kringloop vonden we ook hele leuke rode belletjes, daarvan heb ik er ook een paar bij gedaan zodat ie ook gezellig tingelt. Past in dezelfde traditie als die geknoopte kleedjes die Ruth Goodman maakte in Victorian Farm: zelfs de kleinste stukjes stof werden niet verspild! Voordeel hiervan is dat het supersimpel is om te maken. Zodat zelfs een vijfjarige mee kan helpen. En het resultaat ziet er heel gezellig uit.
Wat klinkt dat leuk zeg, dank je wel voor je uitvoerige uitleg! Het lijkt me gaaf om ook een keer te doen, misschien voor volgend jaar. Dan kan ik nu alvast beginnen met lapjes sparen. Nogmaals bedankt voor je leuke reactie. 🙂
Mooi!! En inderdaad, doet echt niet onder voor wat je in de winkel kunt kopen. Ik vroeg me ondertussen af, hadden ze toen ook al kerstbomen, ja toch? Gingen daar dan ook glazen ballen in zoals nu of gebruikten ze andere versiering? Staat me iets bij namelijk dat ze appels enzo gebruikten
Ik ben blij dat je het leuk vindt! Kerstbomen zijn oorspronkelijk een Duits gebruik. De eerste kerstboom in Engeland werd geïntroduceerd door de Duitse vrouw van George III, Victoria’s opa. Maar Prins Albert en Victoria zouden van de kerstboom een echte traditie aan het Engelse hof maken, en dit idyllische beeld werd op deze manier heel populair in Groot-Brittannië. Je kunt er hier meer over lezen:
https://www.myinnervictorian.nl/kerstmis-victoriaans/
Glazen ballen waren er nog niet, maar bijvoorbeeld wel houten hangers, zoals in Duitsland, of zelfgemaakte versieringen van oud papier, stof en noten. Voor inspiratie:
https://www.myinnervictorian.nl/victoriaanse-kerstversieringen-maken-kinderen/
Wat een ontzettend mooie krans! Heel leuk idee om dit zelf te maken en het resultaat is prachtig.
Dank je wel! Leuk om te horen van iemand die zelf zo creatief is. 😉
wat een mooie kransen heb je gemaakt, Josephine….. ik word zelf heel onrustig van het maken van kransen of kerststukjes, dus ik versier m’n huisje op een andere manier, maar ook wel met takken uit m’n eigen tuintje…..
Als je er de zenuwen van krijgt, zou ik het vooral niet gaan proberen inderdaad. Zelf was ik nooit zo’n ster in handenarbeid, maar dit vond ik niet zo moeilijk hoor. En met zijn vieren was het ook gewoon heel erg gezellig!
Leuk dat je ook takken uit je eigen tuin gebruikt!
Wat staan die kransen ontzettend gezellig. Ik ben helaas niet zo creatief met groen dus heb er eentje gekocht in het tuincentrum…
Voor ieder wat wils, toch? Of je hem nu zelf gemaakt of gekocht hebt, ik vind het altijd heel gastvrij staan.