Hiep-hiep hoera! Alle volgers op social media hebben het vrijdag al kunnen vernemen: My inner Victorian sleepte afgelopen donderdag de gedeelde tweede plaats in de wacht bij de juryprijs van de Geschiedenis Online Prijs 2019! Een hele eer, die gedeeld wordt met niemand minder dan het Anne Frank Huis. Winnaar werd het Zeeuws Archief. Vandaag vertel ik jullie over de spannende uitreiking in Den Haag… en hoe ik een beetje een vreemde eend in de bijt bleek.

Terwijl ik dit op de vrijdagochtend zit te schrijven, ben ik nog een beetje na aan het stuiteren van de uitreiking. Wat een mooie dag was het, en best wel spannend. Natuurlijk had ik wel gehoopt om in de top drie van de jury te eindigen, maar ik had al gezien dat er zich onder de shortlist van tien kandidaten maar liefst acht professionele instellingen en één stichting bevonden. Allemaal teams, dus, die met hun expertise, enthousiasme en budget prachtige websites hebben gemaakt. En daar zat ik dan tussen met mijn eigen blog.

De uitreiking werd met een goede hoeveelheid humor gepresenteerd door Machteld Maris, die als eerste een rondje door de zaal maakte om de aanwezigen wat beter te leren kennen. “En, wie doet er mee met een blog?”; was één van haar vragen. Tsja, en dan steek je als enige – tussen de directeuren en archivarissen – je hand op. Hoi, ik ben Josephine! Ondertussen werd ik door de gastvrouw een heel stuk jonger geschat dan ik ben (waarvoor dank), en voelde ik mij een tikje zenuwachtig tussen al die professionals.

Uitreiking en juryrapport

Na een interessante lezing door taalhistoricus Ewoud Sanders, over slimme strategieën om effectiever te zoeken in digitale archieven, kwam het moment waarop we allemaal wachtten: Het oordeel van de jury. Juryvoorzitter Daniela Hooghiemstra lichtte een tip van de sluier op, door te vertellen dat de jury dit jaar tegen een dilemma was aangelopen: Hoe vergelijk je inzendingen van professionals met die van individuele liefhebbers ‘op zolder’? Daarnaast bleek het voor de jury lastig om de waardering voor technische vernieuwing en aantrekkelijke inhoud tegen elkaar af te wegen. Daarom besloten ze dit jaar om voor één keer… een gedeelde tweede plaats toe te kennen:

“De jury heeft besloten een gedeelde tweede plaats toe te kennen aan de website van het Anne Frank Huis en aan het historisch blog My Inner Victorian. De jury geeft daarmee uiting aan twee dilemma’s die zij bij het beoordelen van de inzendingen tegenkwam: 1. Wat is belangrijker? Technische innovatie, of een goede inhoud die in een goed daarbij passende digitale vorm is gegoten? 2. Hoe krijgen eenlingen een eerlijke kans in de competitie met grotere organisaties? De Anne Frank Stichting heeft kosten noch moeite gespaard om een technisch en inhoudelijk topproduct neer te zetten. Bij My Inner Victorian ziet de jury een hartstochtelijke liefhebber, die al enige jaren een verzorgde en verfijnde historische blog bijhoudt, die weliswaar technisch niet vernieuwend maar inhoudelijk wel sterk en inspirerend is. De professionele en kapitaalkrachtige erfgoedinstelling en het enthousiaste individu hebben ieder op hun manier een bijzondere prestatie geleverd.”

Jullie kunnen je voorstellen hoe blij ik ben met deze beoordeling! Het volledige juryrapport was voor mij ook overdonderend mooi, en een fijne veer in mijn hoed na ruim twee jaar bloggen:

“My Inner Victorian is een blog over de Victoriaanse tijd (grofweg de 19^e eeuw), geschreven door een enthousiaste en volhardende liefhebber. De jury was onder de indruk van de veelheid aan verrassende invalshoeken waarmee de auteur de 19^e eeuw benadert: kunst, mode, recepten, reizen, literatuur, geneeskunst, feesten, royalty, etc. en de geschiedenis daarmee levendig en toegankelijk maakt. Ook wordt regelmatig een verband met de actualiteit gelegd. Alle onderwerpen zijn goed onderzocht en voorzien van fraaie afbeeldingen. Daarmee wordt een meeslepend, origineel en veelzijdig beeld van deze periode geschetst. De bijdragen zijn goed en levendig geschreven en hebben, zoals bij een blog hoort, een persoonlijke invalshoek. Het goed verzorgde en toepasselijk vormgegeven blog is geen bevlieging van de auteur. Het bestaat al sinds 2016 en er staan intussen honderden bijdragen op. Het blog is in technische zin niet vernieuwend, maar wel degelijk, overzichtelijk, gebruiksvriendelijk en esthetisch. De jury waardeert My Inner Victorian om de balans tussen vorm en inhoud. Het format past de auteur als een handschoen, haar liefde voor de Victoriaanse tijd druipt er vanaf en is inspirerend voor zowel leek als expert.”

En daar ging ik dan! Vol trots mocht ik op het podium de tweede prijs in ontvangst nemen: Een mooi boekenpakket van de KB en een prachtige bos bloemen.

Na de uitreiking vond ik het ook ontzettend leuk om met de juryleden en de andere deelnemers te spreken. Met Daniela Hooghiemstra sprak ik over de 19^e eeuw en haar boek ‘Vertel Dit Toch Aan Niemand’ over de brieven van een hofdame van Koningin Emma. Dit lijkt me zeer interessant om te lezen. Hooghiemstra’s boek ‘Voor De Troon Wordt Men Niet Ongestaft Geboren’ had ik al gelezen en is één van mijn favorieten. Dit boek vormde ook de basis voor de prachtige tv-serie De Troon, uit 2010. Echt een aanrader.

Met Johan Kamermans sprak ik over het Nederlands Tegelmuseum, dat blijkbaar ook een aantal 19^e-eeuwse tegels in de collectie heeft. Ik ben vastbesloten om eens langs te gaan bij dit museum, dat ik nog niet kende, maar wel ontzettend origineel vind. Overigens kon ook het Tegelmuseum rekenen op een plaats in de top 10 van de jury.

Ook ontmoette ik Weiko Piebes van de website Ontdekking Van De Vrije Friezen. Erg leuk om zo’n enthousiaste verteller tegen te komen. Samen met Mr. W. wisselde hij wetenswaardigheden over de Oude Friezen uit; een onderwerp waar ik niet zo veel van weet, maar waar blijkbaar een hoop boeiends over te melden valt. Het is sowieso bijzonder om zo veel ‘soortgenoten’ op één middag tegen het lijf te lopen; ik vond het heel interessant om weer eens te zien hoeveel facetten geschiedenis heeft – en dat je er zo veel kanten mee op kunt.

De Publieksprijs en jullie stemmen

De jury koos drie compleet verschillende websites voor hun top drie – naast de Anne Frank Stichting en My inner Victorian was het uiteindelijk het Zeeuws Archief wat de hoofdprijs won, met een interactieve presentatie over de geschiedenis van slavenhandel. Een gezelschap waar ik erg gelukkig tussen sta!

Over de resultaten voor de publieksprijs mag ik trouwens ook niet klagen. Integendeel, want van de bijna 100 deelnemers belandde ik op plaats 23. Heel hartelijk bedankt aan alle lezers, en aan iedereen die op mij heeft willen stemmen! Met een tweede plek van de jury én een vrij hoge positie bij het publiek kan ik wel stellen dat ik – net als een ‘all-roundschaatser’ – over het hele toernooi gezien een mooie notering in het eindklassement heb bereikt.

Voor mij is het een mooie steun in de rug om vooral door te gaan met wat ik doe. Er valt gelukkig nog een heleboel te schrijven, te bereiden en te bezoeken; aan inspiratie geen gebrek!

Maar eerst… Iemand een kopje thee?

---

Voor het schrijven van dit blog heb ik de volgende bronnen gebruikt:
Daniela Hooghiemstra, Julie Blussé, et al., Juryrapport Geschiedenis Online Prijs 2019.
Foto’s van de uitreiking met dank aan Weiko Piebes, Ontdekking van de Vrije Friezen.
www.kb.nl.