Vriezen doet het bijna niet meer. En echte dikke pakken sneeuw liggen er in Nederland en Vlaanderen tegenwoordig ook niet vaak. Maar het blijft een mooi gezicht. Dat vonden veel Victoriaanse schilders ook, en daarom schotel ik jullie vandaag een aantal mooie 19e-eeuwse winterplaatjes voor. Sleeën, schaatsen, skiën of sneeuwballen gooien; winters vermaak blijft leuk voor alle leeftijden!
Als je tenminste niet uitglijdt, of het doelwit bent van een sneeuwballenkanonnade. Mr. W. en ik blijven bij winterse taferelen graag dicht bij huis, en bouwen dan een sneeuwpop, compleet met sjaal, pet en wortel. Het lijkt erop dat we dat dit jaar niet meer kunnen verwachten. Maar hopen kunnen we altijd, nietwaar?
De meeste 19e-eeuwse sneeuwlandschappen komen uit landen als Noorwegen, de Verenigde Staten, Canada of Zwitserland. Logisch natuurlijk, want daar viel ook in de Victoriaanse tijd meer sneeuw dan in Nederland of Groot-Brittannië. Leuk is het om te zien dat Scandinavische en Noord-Amerikaanse vrouwen rond 1900 gewoon meededen met skiën. Vanuit Nederland hebben we natuurlijk onze mooie schaatstaferelen. Kijken jullie mee?
Deze jongens zijn goed voorbereid met een heel aantal sneeuwballen. Wie hun doelwit zijn? De meisjes van de ‘Mädchenschule’, die net in hun pauze de trap af komen! Tevergeefs zoeken de meiden op de trap dekking, terwijl een juffrouw de jongens vermanend toeroept vanuit haar bovenraam. Snowball Fight (1874) door de Zwitserse schilder Edouard Girardet (1819-1880) [Publiek domein].Schaatsen kun je doen voor je plezier, maar je kunt je natuurlijk ook nuttig over het ijs bewegen, en zo je hout voor de kachel naar huis brengen. Misschien betekent deze tocht over het bevroren water wel een kortere route dan anders. Het lijkt me trouwens erg leuk om eens mee te mogen in zo’n mooie slede! Bevroren vaart (1845) door Andreas Schelfhout (1787-1870) [Publiek domein].De schilder van dit tafereel kwam oorspronkelijk uit Ierland, maar dit schilderij maakte hij in New York. Wat een elegante slede! De kinderen op de voorgrond doen de volwassenen na, al mag het meisje voor dame spelen, en de jongen voor paard. The Race (1860) door William John Hennessy (1839-1917) [Publiek domein].Van de Amerikaanse grote stad gaan we nu naar het Nederlandse platteland. Met behulp van platte sledes en paarden wordt het hout voor de winter naar binnen gebracht. Zo’n ouderwetse boerenstede lijkt me best koud, maar deze mensen slaan zich er dapper doorheen. Nederlands Winterlandschap (19e eeuw) door een onbekende schilder [Publiek domein].Opstaan en weer door! Veel Noorse vrouwen waagden zich rond het einde van de 19e eeuw op de ski’s. Ze droegen hierbij natuurlijk praktische kleding zonder al te veel franje. Toch zijn hier nog wel de toen modieuze pofmouwen te zien. De lang wollen handschoenen lijken me lekker warm! Ansichtkaart van twee skiënde vrouwen (circa 1900), getekend door de Noorse kunstenaar J.F. Eneret [Publiek domein].
Van al die sneeuw- en ijspret krijg ik zelf ook wel zin in een dik pak sneeuw. En eerlijk gezegd ook in het bijbehorende kopje warme chocolademelk. Natuurlijk zelfgemaakt met volle melk en echte cacao, die je tweemaal laat doorkoken voor een rijke smaak. Proost!
Mooi die schilderijen ,krijg je heimwee naar je jeugd en ook later met je kinderen naar buiten sneeuwpop maken sneeuwballen gooien vaak met de hele straat ,tja kindertjes zijn groot en sneeuw zien ook niet meer zo vaak
Dit jaar verwacht ik het ook niet meer. Heeft het ooit wel eens zo weinig gevroren in Nederland? Voor mijn gevoel is het al bijna een half jaar herfst!
Wat leuk deze winterse plaatjes! Toevallig stuitte ik van de week in de kringloopwinkel op twee wenskaarten met details uit het schilderij Winterlandschap met schaatsers van Hendrick Avercamp. Geen Victoriaans schilderij, want veel ouder (1608), maar desalniettemin ook een mooi winters tafereel.
Sneeuw, ijs, kou: laat maar. Als het dan toch nog komt, ga ik natuurlijk wel naar buiten. Foto’s maken en bij sneeuw komt die sneeuwpop er ook. Die chocolademelk daar ga ik wel helemaal in mee. Wat ik me afvraag is wat je bedoelt met twee keer laten doorkoken.
Ik maak ‘m altijd zo: in een grote beker ongeveer twee flinke dessertlepels cacao, suiker naar smaak, warme melk, die ik ondertussen aan de kook aan het brengen ben, toevoegen en cacao, suiker en dat beetje melk goed roeren (een beetje snoepen mag). Goed en al kloppend op de melk letten tot het kookt. Razendsnel de pan van het vuur en opgieten. Door het kloppen krijg je er zo’n mooi schuimlaagje op waar ik soms nog wat kaneel op strooi.
Dank je wel voor jouw recept voor warme chocolademelk! Ik weet niet of er een logische verklaring voor is, maar ik vind chocolademelk met traditionele Nederlandse cacao altijd het lekkerst als de cacao tweemaal gekookt heeft. Je krijgt dan een iets meer gebrande geur en smaak. Overigens bestaan er twee soorten cacaopoeder, en ik gebruikt altijd de Nederlandse: https://en.wikipedia.org/wiki/Cocoa_solids
Ik breng dus mijn melk langzaam aan de kook en voeg al roerende mijn cacaomengsel toe (vergelijkbaar met dat van jou). Zodra de melk flink kookt haal ik hem even kort van het vuur om extra goed te roeren (tegen overkoken, ik ben niet zo snel). Daarna gaat de melk nog eenmaal terug op het vuur voor een tweede kook. Dan ruik ik of de chocolademelk naar mijn zin is, en gaat het gelijk in de koppen. Met slagroom, natuurlijk! (En piment of kaneel erop…)
Fijn dat je ze ook zo mooi vindt, Darina. Hier voor jou nog een plaatje van een 19e-eeuws Parijs in de sneeuw: [img]https://www.christies.com/img/LotImages/2003/CSK/2003_CSK_09589_0027_000(054334).jpg[/img]
Zo mooi! De gladheid vergeet ik dan even, maar een verstild sneeuwlandschap ziet er zo vredig uit.
Ja hè. Vooral als de sneeuw net gevallen is en er nog geen enkele voetafdruk de witte deken bedorven heeft!
Mooi die schilderijen ,krijg je heimwee naar je jeugd en ook later met je kinderen naar buiten sneeuwpop maken sneeuwballen gooien vaak met de hele straat ,tja kindertjes zijn groot en sneeuw zien ook niet meer zo vaak
Dit jaar verwacht ik het ook niet meer. Heeft het ooit wel eens zo weinig gevroren in Nederland? Voor mijn gevoel is het al bijna een half jaar herfst!
Wat leuk deze winterse plaatjes! Toevallig stuitte ik van de week in de kringloopwinkel op twee wenskaarten met details uit het schilderij Winterlandschap met schaatsers van Hendrick Avercamp. Geen Victoriaans schilderij, want veel ouder (1608), maar desalniettemin ook een mooi winters tafereel.
https://www.rijksmuseum.nl/nl/mijn/verzamelingen/57100–oeke-mulder/schaatsers/objecten#/SK-A-1718,0
Wat mooi Wendy, dank je wel voor het delen. Wat is er veel op te zien! Ik vind de rode slede erg mooi.
Sneeuw, ijs, kou: laat maar. Als het dan toch nog komt, ga ik natuurlijk wel naar buiten. Foto’s maken en bij sneeuw komt die sneeuwpop er ook. Die chocolademelk daar ga ik wel helemaal in mee. Wat ik me afvraag is wat je bedoelt met twee keer laten doorkoken.
Ik maak ‘m altijd zo: in een grote beker ongeveer twee flinke dessertlepels cacao, suiker naar smaak, warme melk, die ik ondertussen aan de kook aan het brengen ben, toevoegen en cacao, suiker en dat beetje melk goed roeren (een beetje snoepen mag). Goed en al kloppend op de melk letten tot het kookt. Razendsnel de pan van het vuur en opgieten. Door het kloppen krijg je er zo’n mooi schuimlaagje op waar ik soms nog wat kaneel op strooi.
Dank je wel voor jouw recept voor warme chocolademelk! Ik weet niet of er een logische verklaring voor is, maar ik vind chocolademelk met traditionele Nederlandse cacao altijd het lekkerst als de cacao tweemaal gekookt heeft. Je krijgt dan een iets meer gebrande geur en smaak. Overigens bestaan er twee soorten cacaopoeder, en ik gebruikt altijd de Nederlandse: https://en.wikipedia.org/wiki/Cocoa_solids
Ik breng dus mijn melk langzaam aan de kook en voeg al roerende mijn cacaomengsel toe (vergelijkbaar met dat van jou). Zodra de melk flink kookt haal ik hem even kort van het vuur om extra goed te roeren (tegen overkoken, ik ben niet zo snel). Daarna gaat de melk nog eenmaal terug op het vuur voor een tweede kook. Dan ruik ik of de chocolademelk naar mijn zin is, en gaat het gelijk in de koppen. Met slagroom, natuurlijk! (En piment of kaneel erop…)
Dank je wel. Ik ga het de volgende keer op jouw manier proberen. En piment erop is echt nieuw voor mij.
Prachtige en nostalgische plaatjes. Zien er prachtig uit.
Fijn dat je ze ook zo mooi vindt, Darina. Hier voor jou nog een plaatje van een 19e-eeuws Parijs in de sneeuw: [img]https://www.christies.com/img/LotImages/2003/CSK/2003_CSK_09589_0027_000(054334).jpg[/img]