Hmmm, wie lust er nu niet een zelfgebakken broodje bij het weekendontbijt? Ik bladerde nog eens door het befaamde broodboek van Eliza Acton, en vond dit recept voor maïsbroodjes. Ik wilde gelijk aan de slag, en bleek gelukkig alle ingrediënten in huis te hebben. Makkelijk, maar ik moest wel even opletten dat ik het juiste maïsproduct nam! Gelukkig bleek mijn tweede bakpoging geslaagd, en daarom deel ik graag met jullie dit smakelijke recept.

Laatst wilde ik eens een keer wat anders dan mijn standaard half-volkorenbrood, en wierp zo een blik in The English Bread-Book (1857) van Eliza Acton. Zij vond het belangrijk dat Victoriaanse huisvrouwen en dienstmeisjes zelf brood leerden bakken, zodat je zeker wist dat er goed eten op tafel kwam. Brood van de bakker was in het midden van de 19^e eeuw namelijk regelmatig vervuild met allerlei stoffen om het goedkoper te kunnen produceren.

Eliza Acton probeerde zelf voor haar boek veel broodrecepten uit, zelfs onder verschillende weersomstandigheden. De verschillen in vochtigheid in zomer en winter (en verschillende streken binnen Groot-Brittannië) konden namelijk van invloed zijn op de werking van gist, en bepalend voor de benodigde hoeveelheid vocht in het brood. Actons aanpak was dus zeer grondig, en ik vind het opmerkelijk dat ze ook meerdere andere graansoorten naast het meest gebruikte tarwe besprak. Zoals ook het voor Victoriaanse begrippen uitheemse polenta, dat Eliza Acton beschrijft als ‘Italiaans maïsbloem’.

Zo besloot ik om voor de variatie eens maïsbolletjes te bakken. Mijn eerste poging was geen succes, omdat ik blijkbaar een verpakking voorgekookte polenta in de kast had staan. Oeps! Daarnaast vond ik de verhoudingen in Actons recept niet helemaal ideaal, want ik had wat meer vocht nodig én schatte de vermelde moderate oventemperatuur te laag in. Toch is het uiteindelijk in een tweede poging gelukt, met tien heerlijke stevige broodjes tot gevolg. En zo maak je ze:

Ingrediënten voor 10 broodjes:

• 400 gram bloem
• 225 gram polenta of fijn maïsbloem
• 375 ml volle melk
• 1 tl zout
• 9 gram instant gist

Bereidingswijze:

Meng de bloem met de polenta en het zout, en voeg dan het gist toe. Voeg beetje bij beetje de melk toe tot je een soepel, niet plakkerig deeg hebt. Kneed dit goed door (ca. 10-12 minuten in de keukenmachine). Maak een bol van het deeg, leg er een theedoek overheen en laat 60-90 minuten rijzen op een warme plaats.

Het deeg is nu flink gerezen. Druk de lucht uit het deeg. Vorm 10 broodjes van het deeg, en leg deze op een bakplaat met bakpapier. Laat de broodjes nu nog 60 minuten rijzen onder de theedoek. Verwarm ondertussen de oven voor op 200 graden (boven- en onderwarmte).

Bestrijk de broodjes met melk of water, en bak ze in de oven gaar in ca. 25 minuten. Je kunt controleren of ze gaar zijn door op de onderkant te kloppen. Klinkt het hol, dan zijn de broodjes gaar.

De Victorianen waren dol op broodjes of rolls bij het ontbijt of bij de thee. Ik hoop dat mijn versie de goedkeuring van Eliza Acton had kunnen wegdragen. Mr. W. was er in ieder geval blij mee. Misschien maak ik de volgende keer wel een dubbele hoeveelheid, om in te vriezen.

Ik ga maar weer eens thee zetten. Mijn favoriet van het moment is een rooibos met echte stukjes vanille.

---

Voor het schrijven van dit blog heb ik de volgende bronnen gebruikt:
Eliza Acton: The English bread-book: for domestic use, adapted to families of every grade: containing the plainest and most minute instructions to the learner; practical receipts for many varieties of bread; with notices of the present system of adulteration, and its consequences; and of the improved baking processes and institutions established abroad (1857). Via Archive.org.