Vrouwen wilden in de 19e eeuw niet alleen meer thuis blijven zitten. De emancipatie leidde met de sufragettes en Aletta Jacobs naar een vrijer bestaan.
“And you read your Emily Dickinson…” Eigenlijk kende ik de Amerikaanse dichteres vooral uit het liedje The Dangling Conversation van Simon and Garfunkel. Daarom was ik extra benieuwd toen ik deze week naar de nieuwe film over haar leven ging: A Quiet Passion.
Een danspartner kiezen is nog niet zo makkelijk. Momenteel ben ik bezig met het lezen van Jane Austens Pride and Prejudice. Geweldig geschreven natuurlijk, met een prachtige schets van de noodzaak om als vrouw in de vroege 19e eeuw aan een geschikte echtgenoot te komen. En heel toevallig kwam ik laatst een aantal karikaturen uit 1880 tegen, die dit dilemma van de mejuffrouwen Bennet ook mooi uitbeelden.
In de komende periode kunnen we als fans van de victoriaanse tijd twee mooie filmproducties verwachten. Het gaat om de film A Quiet Passion, over het leven van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson en de TV-film To Walk Invisible over de gezusters Brontë. Dat wordt een fijne winter!
“De last des huis, de wil des mans, en ieder jaar een kind bij kans.” Zo omschreef Jacob Cats de plichten van de vrouw in de 17e eeuw. Lekker ongeëmancipeerd natuurlijk. In de victoriaanse tijd was er wat dat betreft niet zoveel veranderd, maar er was wel één taak bij gekomen: de Morning Call. In een eerder blog had ik beloofd om uit te zoeken hoe het zit met deze mysterieuze en typisch victoriaanse gewoonte. Calling was het systeem van visites afleggen en visitekaartjes afgeven volgens een strakke etiquette. Maar hoe ging dat dan, en wat was absoluut not done? En waarom vonden morning calls in de namiddag plaats?
Vandaag wil ik met jullie één van mijn favoriete foto’s uit mijn verzameling delen. Op het eerste gezicht denk je misschien: gewoon een mooie foto – en dat is het ook. Daarom heb ik de foto ook gekocht: ik vind dat de dame er mooi op staat en haar jurk vind ik geweldig! Maar er valt echt een heleboel meer over te vertellen. Je kunt de foto eigenlijk wel als een zoekplaatje zien, als je weet waar je moet kijken. Over mode, over hippe fotografen voor de elite en het leven als actieve jonge vrouw rond 1886.