De 19e eeuw is fascinerend: Een bloeiperiode voor de één, een tijd van achteruitgang voor de ander. En dat levert bijzondere verhalen op!
Nep kan ook heel leuk zijn. Op Marktplaats zag ik een tijdje geleden twee – ahum – ‘victoriaanse’ schilderijtjes. Ik vond ze erg mooi om te zien, en aangezien de vraagprijs laag was, heb ik ze gekocht. Bij aankomst bleken de lijstjes zoals te verwachten viel niet victoriaans, en ze bevatten een goedkope, moderne print. Maar wel van één van de mooiste schilderijen die ik ken! En wel van het Franse keizerlijk hof…
Het is inmiddels ruim een jaar geleden dat To Walk Invisible, een prachtige film over het leven van de zussen Brontë, in premiere ging bij de BBC. En helaas is hij sindsdien veel te weinig herhaald. Onlangs nam ik de tijd om deze film opnieuw te kijken, en werd wederom gegrepen door de prachtige natuurscènes en aangrijpende dialogen. Hoog tijd dus voor een review!
Ik heb het al eens eerder geschreven: De plek van de victoriaanse middenklassenvrouw was thuis; tussen haar kinderen, braaf bordurend en gasten ontvangend in de netjes gedecoreerde drawing room of parlour. Maar wist je dat juist in de 19e eeuw het beeld van de ideale vrouw ontzettend zou veranderen – tot grote verwarring en irritatie van de betreffende vrouwen, en hun families?
Het is een favoriet onderwerp bij schrijvers als Jane Austen en Charles Dickens: Hoe gedraag je je gepast tussen andere mensen en met welk gedrag sla je beslist een flater? Je kunt er zo lekker je vingers aan branden, de etiquetteregels binnen de high society en middenklasse. Laat staan dat die ook in de loop van de tijd nog eens behoorlijk kunnen veranderen. Mallory James schreef een compact boek over etiquette gedurende de hele 19e eeuw. Dat is nogal een uitdaging.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik heb onlangs heuse cocktails staan maken. Want wist je dat de Victorianen dol waren op geleipuddingen, en ja, ook met alcohol? Eigenlijk zijn de nu oh-zo-hippe Jello Shots dus een victoriaanse uitvinding. Oh, en cocktails zijn ook al een stuk ouder dan de jaren 1920, maar toen heetten de populaire mixdrankjes gewoon nog niet zo. Op verzoek deel ik met jullie mijn eigen versie van deze spannende pudding.