In mijn vorige blog vertelde ik jullie over mijn bezoek aan het Charles Dickens Museum in Londen. Nu ben ik dol op musea en stiekem ook op museumwinkeltjes. Ik krijg daar altijd last van een vlaag van hebberigheid, en ook in het kleine winkeltje bij het Charles Dickens Museum was er genoeg leuks te koop. Keuzes, keuzes, keuzes…welke Dickensiaanse souvenirs heb ik voor mezelf meegebracht?

Zoals te verwachten valt in dit museum, verkopen ze in de winkel vooral veel boeken: Dickens’ romans in allerlei soorten en maten. Maar er waren ook een aantal andere grappige hebbedingen te koop, soms ook met een meer algemeen victoriaans thema. Erg grappig vond ik enkele mooie eenvoudige kommetjes, met daarop de tekst: “Please sir, I want some more.” Dickensfans herkennen hierin natuurlijk de beroemde uitspraak van Oliver Twist.

Het eerste wat ik uitzocht was wel degelijk een boek, namelijk een bundel met Dickens’ meest grappige quotes uit zijn romans. Zoals deze: “Mr Squeers’s appearance was not prepossessing. He had but one eye, and the popular prejudice runs in favour of two.” [“Mr. Squeers uiterlijk was niet innemend. Hij had maar één oog, en over het algemeen heeft men een voorkeur voor twee.”]

Ik vind het een grappig en mooi vormgegeven boekje om even tussendoor op te pakken. Charles Dickens’ humor heeft echter één nadeel: De schrijver is enorm langdradig. Bovenstaande quote is dan ook één van zijn kortste grapjes. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier het geduld voor heeft.

Voor momenten met wat minder tijd of concentratie kocht ik daarom ook een klein grappig boekje met de samenvattingen van al zijn romans. Prettig hoor, de inhoud van duizenden pagina’s in de palm van je hand. Ik vind het ook handig om hier even snel de basis van een roman weer in op te zoeken.

Verder kocht ik nog een mooie postcard met daarop een schilderij van Dickens, die op een surrealistische manier wordt omringt door zijn verhalen. Ik vind het schilderij heel inspirerend!

Mijn favoriete souvenir heeft eigenlijk niet direct met Charles Dickens, maar in het algemeen met de victoriaanse tijd te maken. Ik kocht een zakje met replica’s van folders en reclame-uitingen uit de tweede helft van de 19^e eeuw. De set bevat onder andere reclame voor (elektrische!) korsetten, een meubelgids (IKEA-boek avant-la-lettre), een krant, een modeplaat, reclame voor gas en reclame voor een vaag medisch wondermiddel genaamd The Carbolic Smoke Ball uit ongeveer 1890. Deze laatstgenoemde gadget, een rubberen bal gevuld met carbolzuur, zou goed zijn tegen astma, griep, verkoudheid, kinkhoest en snurken. Jaja. Deze fabrikant beweerde ook: niet goed, veel geld terug. Grappig genoeg is er uit deze claim ook een beroemde rechtszaak ontstaan, die uitpakte in het voordeel van de niet-genezen klant.

Ik vind het zo leuk om al deze foldertjes door te bladeren, met allerlei nieuwe weetjes en prachtige afbeeldingen!

Één interessant foldertje wil ik jullie graag wat beter laten zien. Het betreft een aan huis verspreid blaadje (ongetwijfeld in de betere wijken van Londen) uit ongeveer 1884, waarin door middel van een soort stripverhaal wordt gewezen op de gevaren van vervuild water. Dat dit gevaar heel reëel was, laten de uitbraken van bijvoorbeeld cholera in Londen in de jaren 1849, 1854, en 1866 zien. Ook kreeg kroonprins Bertie in 1871 buiktyfus en stierf zijn zus in 1878 aan difterie.

De waarschuwing voor het gevaar van vervuild water blijkt vooral een slimme reclame-uiting te zijn: Koop Judson’s Perfect Purity Filters! De machine zou water zo zuiveren dat je beschermd bent tegen cholera, buiktyfus (typhoid), difterie en diarree. Zou het echt geholpen hebben? Als moderne lezer ben ik geneigd om te geloven van niet. Maar misschien had de fabrikant toch een punt: cholera wordt door verontreinigd water verspreid, maar de kans daarop kan door het filteren door een doek al verkleind worden. Buiktyfus verspreidt zich ook via vervuild water, maar kan onschadelijk worden gemaakt door een desinfectant. Zou er zoiets in het waterfilter hebben gezeten? De claims tegen difterie en diarree zijn sowieso onwaar, want difterie wordt verspreid via de lucht en diarree is simpelweg een symptoom voor van alles en nog wat. Bovendien word je van gefilterd water niet beter als je al één van deze ziektes hebt. Toch wel opgeklopte reclamepraat dus. Maar ongetwijfeld zullen zulke waterzuiveringsapparaten populair zijn geweest.

Wat een narigheid hè, dat gepraat over enge dodelijke ziektes. Toch was in het in de victoriaanse tijd aan de orde van de dag. Het is dan ook niet voor niets dat Charles Dickens er veel over schreef. Daarom vind ik ook dat de medische foldertjes niet in het victoriaanse folderpakket mogen ontbreken. En de “IKEA-gids” bewaar ik stiekem voor een toekomstig blog over interieur.

Al met al ben ik heel blij met mijn souvenirtjes! Welke vinden jullie het leukst? Laat het hieronder weten in de comments.

Tea time! Kamille met honing vandaag.