Een mooiere afsluiting van het Jane Austen-jaar 2017 kan ik me toch niet wensen. Zo vlak voor Sinterklaas viel bij mij Jane voor Iedereen op de mat. Ik wist al wel dat het zou komen, maar toch: Woohoo! Dit kleurrijke boekje belicht op een speelse manier Jane Austen, haar leven, haar werk en haar wereld. Benieuwd wat ik ervan vond?

Jane voor Iedereen kreeg ik opgestuurd van Uitgeverij Karmijn, en toen ik het pakketje opende werd ik al meteen ontzettend blij van de bijgaande kaarten, een boekenlegger en natuurlijk het boekje zelf. Jane voor Iedereen is een samenwerking tussen schrijfster Anke Werker en illustratrice Sanne van der Bruggen; beiden Janeite en columniste bij JaneAusten.nl. Omdat ik hun columns kende, waren de verwachtingen natuurlijk hooggespannen!

De omslag van het boek laat meteen al een paar dingen zien waar ik persoonlijk vrolijk van wordt: een bonnet, een theeserviesje, een schrijftafel, en natuurlijk Jane Austen herself. Het werkje is handzaam met zo’n 100 pagina’s, en zelf noemen ze hun labour of love een bladerboek. En een aanstekelijk bladerboek is het zeker.

Hoewel ik van plan was om Jane voor Iedereen gewoon van kaft tot kaft te gaan lezen – zo doe ik dat namelijk meestal braaf met boeken – kon ik het niet laten om meteen te beginnen met de karaktertest. Ik zal er natuurlijk niet te veel van verklappen, maar: Hoera, ik ben Elinor! Daarna bleef ik hangen bij de recepten, en besloot meteen om de volgende dag hun Regency apple crumble te maken. Yum! Wie historisch geïnspireerde recepten in zijn boek verwerkt heeft bij mij meteen een streepje voor.

Lekker! De apple crumble volgens het recept uit Jane voor Iedereen, zoals te vinden is op pagina 73.

Maar goed, op naar de inleiding en de rest van het boek. Hoewel ik me niet helemaal kan vinden in het idee dat de carrière van Colin Firth zonder Mr. Darcy niet zo vlot zou zijn verlopen (ik ben niet zo van de ‘wat als: dan-theorieën’), vind ik één belangrijke eigenschap van Jane voor Iedereen ontzettend sympathiek: het boek is werkelijk voor iedereen. Dus ook voor de filmfans, en ook voor de mensen die alleen de vijverscene van Mr. Darcy op repeat hebben staan. Waar soms in literaire kringen wat elitair kan worden gedaan over het daadwerkelijk lezen van Jane’s werk – en dan het liefst in het Engels – hebben de schrijfsters hier helemaal geen last van. Ze leggen geduldig uit wie Charlotte Lucas is, en bouwen rustig spoiler-alerts in voor de fans die nog niet alles gelezen hebben. Zó maak je mensen nieuwsgierig naar literatuur. Geweldig!

Maar voor de doorgewinterde fans die alles al tig keer gelezen hebben heeft dit boekje ook een hoop extra’s te bieden. Jane voor Iedereen licht veel verschillende onderwerpen uit, van een familiestamboom tot leestips, en van DIY’s tot het verhaal van Jane’s eigen tante Philia. Hoewel het grootste deel van het boek voor mij bekende kost behandelde, heb ik dan ook zeker nieuwe dingen opgestoken.

Jane voor Iedereen is prachtig, vrolijk en kleurrijk, en het is duidelijk een liefdeswerkje met een hoog zoetheidsgehalte. Over alle pagina’s vliegen de vogeltjes, vlindertjes, lieveheersbeestjes en bloemen je voor de ogen – ik hou daar wel van. Soms dreigt de balans even over te slaan naar kinderlijkheid (dit vond ik met name bij de gedramatiseerde vertellingen over episodes in Jane’s leven), maar over het algemeen weten de samenstelsters een perfect evenwicht tussen vrolijkheid, toegankelijkheid en informatiedichtheid te bewaren. Dit maakt evenwel duidelijk dat de beide dames een grote schat aan Jane-kennis hebben; anders kun je zo’n combinatie van luchtigheid en leerzaamheid niet bereiken.

Zoals jullie zien ben ik dus behoorlijk enthousiast over dit boekje. Ik zou uit flauwigheid kunnen zeggen dat het me te kort is, want ik vond het jammer toen ik het uit had. Ook had ik over sommige onderwerpen nét een pagina meer willen lezen. Maar als geheel is dit werk precies goed om mee te nemen naar het strand, cadeau te doen aan je puberende nichtje, of gewoon met een kopje thee te lezen. Favorieten waren bij mij onder andere “Binnenkijken in Chawton Cottage”, de tips voor het leven in “Austen style” en de fantastische omschrijvingen van de baddies in Jane’s romans.

Echt een aanrader dus, nog op de valreep voor 5 december, of voor onder de kerstboom. Maar wees niet al te hysterisch, want de schrijfsters merken terecht op dat Jane “vast een geweldig personage [had] kunnen maken van zo’n dweepzieke lezer.” Dus voordat ik erop sta als de citaatzieke Mary Bennet of haar hysterische moeder sluit ik tevreden af met een beschaafd kopje thee.

P.S. Vergeet je niet in te schrijven voor de eerste My inner Victorian-nieuwsbrief, met daarbij een gratis kalender voor 2018!

Dit boek kreeg ik ter review opgestuurd door de uitgeverij.