Een verhaal van 130 jaar oud. In mijn favoriete antiekwinkeltje kocht ik onlangs een supermooie authentieke victoriaanse prent. Hij komt uit het Franse magazine L’illustration Journal Universel van 4 december 1886. Wat valt er allemaal te ontdekken?

De prent is lekker groot, namelijk ongeveer A3 formaat. Ik heb hem gekocht omdat ik het zo leuk vond dat er een authentiek victoriaans interieur op te zien is. Je ziet bijvoorbeeld een volgepropte schouw met allerlei prullaria (foto’s, kaarsen en vooral: een klok in het midden), draperieën om de schoorsteenmantel en de rechter fauteuil, bloemmotieven over de hele kamer verspreid en veel foto’s aan de wand. Het is echt een huiselijk tafereeltje. Maar wat is er nog meer te zien?

AU PREMIER ETAGE. Door: Edmond Adolphe Rudaux (1840-1908). Uit: L’illustration Journal Universel (4 december 1886).

Ik vroeg me namelijk ook af, wat er zich op de tekening afspeelt. De titel is “Au premier étage” (op de eerste verdieping), en eerlijk gezegd zei me dat in het begin niet zoveel. Het viel me wel op dat de man met een gewonde voet op kussens leunt, en dat hij zijn knuisten in de lucht steekt. Zijn krant ligt naast hem op de grond gesmeten. Is hij boos, of juist heel blij? Heeft hij misschien net in de krant gelezen dat zijn aandelen in waarde gestegen zijn? Of windt hij zich over iets anders op?

Het antwoord vond ik na wat grondig zoeken online. Google is echt mijn beste vriend! Op een veilingsite las ik dat er in hetzelfde nummer van dit magazine nog een prent stond met de titel: “Au deuxième étage”. “Op de tweede etage”, dus. Wat zou zich daar afspelen? Mijn eerste gedachte was: op de tweede etage zit óf de kinderkamer óf het personeel. Maar zoals jullie zullen zien, had ik het daarin mis.

Ik was even vergeten er rekening mee te houden dat de prent uit Frankrijk komt. En in de 19^e eeuw waren er in huizenbouw en woonsituatie grote verschillen tussen Engeland en het continent ontstaan. De Engelsman hield van een eigen huis, met eigen trap en voordeur, en bouwde dus smal en omhoog. Zo zijn de bekende victoriaanse rijtjeshuizen ontstaan. (In Nederland hebben we dat ook, maar dat heeft meer met belastingplicht en het ontwijken daarvan te maken – typisch). In Frankrijk echter gaf men de voorkeur aan een etage: met een gedeelde voordeur en trappenhuis dus. Het voordeel daarvan was, dat je hele woning zich traploos op dezelfde verdieping bevond. En het nadeel daarvan.. zien we op deze prent!

Boven deze meneer – op de tweede etage – zitten dus geen leden van zijn eigen huishouden, maar de buren. Gelukkig kan ik jullie na lang zoeken ook deze bewoners laten zien:

AU DEUXIEME ETAGE. Door: Edmond Adolphe Rudaux (1840-1908). Uit: L’illustration Journal Universel (4 december 1886).

Ik kan me goed voorstellen, dat onze meneer op de eerste etage niet zo blij is met deze heisa. Zijn bovenburen zijn een compleet gezin met zeven kinderen in alle leeftijden. En met een driewielfiets en trompet in huis gaat het er niet stilletjes aan toe!

En dan blijkt ook nog eens kerst te zijn. Daarom is het complete gezin thuis en speelt met de gekregen cadeautjes. Terwijl het hele gezin plezier maakt, zit de arme man beneden en stoort zich aan hun herrie. Op zijn klok kunnen we zie dat het bijna 12 uur is: is dat ’s middags of ’s nachts? En ik vraag me af: Is hij vergeten, alleen en gewond – met Kerst nog wel? Of is hij een ouwe brompot? Je kunt er hele verhalen bij bedenken.

Ik word altijd zo blij van dit soort prenten! Ik koop ze omdat ik ze op het eerste gezicht mooi vind, maar als ik er dan nader onderzoek naar doe blijkt er een heel verhaal achter te zitten. Dat is echt zo tof! Ik hoop dat ik nog een plekje in huis vind om de prent op te hangen. Wat vinden jullie van de prent? Laat het hieronder weten.

Nu lekker genieten van een kopje Earl Grey met citroen.