Joehoe, ik ben nog een dag in Londen! Daarom vandaag geen lange verhalen, maar een leuk plaatje van een reizende jongen uit het Weekblad voor de Jeugd. En ik maak gelijk van de gelegenheid gebruik om nog één keer iets te onder de aandacht te brengen…

Jullie raden mijn vraag misschien al: Vandaag is de laatste dag waarop er gestemd kan worden voor de Geschiedenis Online Publieksprijs 2019! Mocht je nog niet gestemd hebben – en dit nog wel willen doen – dan is vandaag je laatste kans. Lees hier hoe dat moet. Alvast hartelijk bedankt aan iedereen die al gestemd heeft, of nog gaat stemmen. Het voorlopige resultaat mag er zijn: My inner Victorian staat in de tussenstand ergens in de top 20…maar op welke plaats is nog geheim.

Terug naar de zwaaiende jongen. Een leuk plaatje, vind ik, maar wel met een beetje een dwepend versje – dat volledig in de toenmalige tijdsgeest past. Toegegeven: Na een studieverblijf in het buitenland ondekte ook ik dat ik meer aan Nederland gehecht was dan ik dacht. De heimwee had misschien iets te maken met oneetbare kaas in mijn gastland.

Maar verder ben ik toch wel graag een reiziger, door vreemde landen én door de tijd!

Volgende week ben ik weer terug op mijn post. Maar eerst geniet ik nog in Londen van een kopje thee met melk.