Als liefhebber van historische kookboeken zit ik meestal met mijn neus in oude exemplaren. Maar vandaag maak ik graag een uitzondering voor het pas verschenen Brits Bakboek van Regula Ysewijn. Met haar blik op de traditionele Engelse keuken beslaat Ysewijn recepten uit de periode 1900 tot 1950, die vaak hun oorsprong hebben in een nog verder verleden. Historie en lekkere hapjes; een perfecte combinatie. Ik genoot van het boek en probeerde enkele recepten uit.

Toen ik hoorde dat Regula Ysewijn met een nieuw kookboek zou komen, wist ik zeker dat ik het moest hebben. Haar boek Pride and Pudding – over de gevierde Britse pudding in al haar vormen – is namelijk één van mijn meest geliefde moderne kookboeken. Met een prominente plaats in kast en keuken. Het maakte dat mijn verwachtingen hooggespannen waren: Kon ze het succes van Pride and Pudding nog eens evenaren?

De naam voor het Brits Bakboek is goed gekozen, want in plaats van gestoomde en gekookte lekkernijen duikt Ysewijn ditmaal in alles wat Brits is en gebakken moet worden – in de oven of in de pan. En dat is nogal wat. Talloze cakes, taarten, buns en pasteien passeren de revue. In bijna 100 recepten reizen we met Ysewijn mee door het Verenigd Koninkijk, en maken we kennis met haverkoeken uit Schotland, pasties uit Cornwall en tig verschillende buns uit allerlei streken die maar wat trots zijn op hun locale variant.

De schrijfster, die naast foodie eigenlijk fotograaf is, en die bekend is als jurylid in Bake Off Vlaanderen, laat haar liefde voor de Britse traditionele keuken op elke pagina doorschijnen. Met een aandoenlijke aanstekelijkheid vertelt ze over haar eerste kennismaking met Engeland, en haar poging om in haar jeugd alle varianten van buns en rolls te proeven. Een echte fangirl, dus. Dat het geen puberale bevlieging was, blijkt wel uit het feit dat ze later in Engeland trouwde en er speciaal een traditionele Engelse bruidstaart liet maken. Het recept van deze fruitcake staat zelfs in het boek.

Het enthousiasme voor Brits gebak spat van het boek, zowel in de persoonlijke teksten als de prachtige, nostalgisch aandoende opmaak. Het omslag doet denken aan van die mooie, laat-victoriaanse boekbanden. Het is duidelijk een liefdeswerkje, dat fans van Groot-Brittannië met veel plezier zullen lezen.  Bijzonder interessant vond ik de aandacht voor specifieke thema’s als Twelfth cake, afternoon tea, buns en toast.

Maar een kookboek is natuurlijk niet alleen om te lezen. Net zoals bij mijn review van Pride and Pudding vond ik het belangrijk om een aantal recepten uit verschillende categorieën zelf uit te proberen. Ik koos voor het degelijke, maar oh-zo-smakelijke classic white tin loaf, het tea loaf en – op verzoek van Mr. W. – heus Schots shortbread. Brood, cake en koekjes, dus.

Dat versgebakken witbrood lekker is, wist ik natuurlijk al. Ysewijn geeft een mooi, klassiek, en makkelijk recept. Het tea loaf was voor mij onbekend. Het is een soort fruitcake, waarbij je de gedroogde vruchten eerst in thee moet laten wellen. Als echte theeleut wilde ik dat natuurlijk uitproberen. Het resultaat was geweldig! De cake (ik noem hem toch maar zo, want Engelse benamingen voor brood en gebak zijn soms heel verwarrend) was heel smaakvol, stevig en niet droog. Ook vrienden en familie vonden hem heerlijk, dus deze blijft op mijn repertoire staan.

Het shortbread was zó lekker en tegelijkertijd zo gemakkelijk om te maken, dat ik me afvroeg waarom ik de Schotse lekkernij nooit eerder gemaakt heb. Misschien omdat mijn zus ooit naast een shortbread-bakker werkte, en zo heel goedkoop kilo’s gebroken koekjes voor een paar pond mee naar huis nam? Mijn zelfgebakken koekjes smaakten in ieder geval minstens net zo lekker. En Ysewijns advies om de verse koekjes zo snel mogelijk op te eten vond ik dan ook geen probleem.

Opvallend aan het Brits Bakboek is, dat het niveau van de recepten en dat van de algemene bak-info enorm uiteen kan lopen. Aan de ene kant wordt er uitgelegd hoe je een bakvorm moet invetten, terwijl er aan de andere kant in detail verschillende soorten bloem en meel besproken worden. Dit vond ik leerzaam om te lezen, maar ik hoop dat het lezers die weinig bakken niet zal ontmoedigen. Verder zullen sommige bakbenodigdheden en ingrediënten niet zo snel bij de gemiddelde thuisbakker te vinden zijn, zoals crumpet-ringen, niervet of stremsel voor zelfgemaakte kaas. Op zich zijn de verschillende niveaus ook weer niet zo erg, want op deze manier is er voor elk wat wils. En als je al dit gebak in de vingers hebt, dan heb je – net als Ysewijn – wel een heel mooi repertoire om aan je gasten voor te zetten.

Zelf voel ik me door het Brits Bakboek geïnspireerd om eindelijk eens crumpet-ringen aan te schaffen, want de traditionele crumpets staan al langere tijd hoog op mijn lijstje om eens te maken. En daar komen nu nog extra recepten van Ysewijn bij, zoals Dundee cake, Genoa cake, mince pies met vlees, Eccles cake en sowieso een aantal van haar hartige pasteien. Ik kreeg trek tijdens het lezen!

Brits Bakboek is een grote aanwinst voor de Nederlandse en Vlaamse keuken. Scones, shortbread, muffins en crumpets: Al het goede wat de Britse bakker te bieden heeft, heeft Regula Ysewijn uitstekend in de vingers. En ik ben vastbesloten om haar recepten verder uit te proberen.

Tijd voor thee. Met een stukje tea loaf!

---

Met dank aan uitgeverij Carerra Culinair voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.