Aan familierecepten kleven vaak mooie herinneringen. Als kind was ik altijd dol op gewone, Hollandse platte pannenkoeken, maar het aller-lekkerst waren toch wel de speciale appelpannenkoekjes die mijn van oorsprong Duitse oma maakte. Nu begon het mij te dagen dat dit recept wel eens best oud zou kunnen zijn. Daarom ging ik op onderzoek uit en maakte voor het eerst dit recept uit mijn jeugd.
Tegenwoordig lopen de meesten van ons er het liefste modieus én tegelijkertijd een beetje uniek bij met onze outfit. We zullen niet snel in dezelfde jurk als zuslief op een feestje verschijnen. Dat was anders in de Victoriaanse tijd, toen het aanschaffen van nieuwe kleding niet zo eenvoudig was als voor ons nu. Ik laat het zien aan de hand van een aantal foto’s van toen.
Mr. W. en ik zitten al vanaf 2 maart in thuisisolatie. Niet omdat we ziek zijn, gelukkig, maar omdat we dat graag zo willen houden. Als mensen in de risicogroep met een vooruitziende blik besloten wij al vroeg om het zekere voor het onzekere te nemen. Gelukkig kan er ook vanaf huis geschreven worden, en valt er een heleboel leuks vanuit de huiskamer te ondernemen. Ook met een Victoriaans thema!
Vorige week vertelde ik dat scones tijdens het grootste deel van de 19e eeuw helemaal niet zo geliefd waren in Groot-Brittannië – met uitzondering van het armere deel van de Schotse bevolking. De scones die wij nu zo graag eten bij de ‘High Tea’ werden pas echt populair rond 1890 en in de Edwardiaanse tijd. Nu is het natuurlijk tijd om te proeven, met deze twee makkelijke recepten voor scones met havermout en bloem.
Ken je die scène waarin de zussen Bennet zich tegoed doen aan heerlijke scones met jam? Nee, ik ook niet. Hoe gek het misschien ook klinkt over het tegenwoordig zeer geliefde cakeje bij de afternoon tea: In de tijd van Jane Austen waren scones armeluisvoedsel. En ook niet echt lekker. De scones zoals wij ze kennen, zijn een uitvinding uit de laatste decennia van de 19e eeuw.